Στο πλαίσιο της Ημερίδας “Παραβατικές συμπεριφορές και φαινόμενα βίας ανηλίκων. Αίτια, τρόποι αντιμετώπισης, πρόληψη και προστασία”, που διοργάνωσαν στις 10-03-2024 η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Καλαμάτας και ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας, ο Ομ. Καθηγητής Εγκληματολογίας ΕΚΠΑ Γιάννης Πανούσης ανέδειξε καίριας σημασίας ζητήματα στην εισήγησή του υπό τον τίτλο «Νεαροί μικροδιάβολοι ή άγουροι εγκληματίες». Εστίασε στην οικογένεια που “αποβάλλει” και δεν περιβάλλει, στο “σχολείο που πληγώνει”, στη “γειτονιά των πεπτωκότων αγγέλων” και ανέδειξε τις σύνθετες πτυχές και διαστάσεις τους στο σήμερα. Σε μια κοινωνία που έρχεται αντιμέτωπη με νέα δεδομένα, όπου η βία ανηλίκων γίνεται πλέον “γλώσσα επικοινωνίας” και εισχωρεί στον πολιτισμό μας, στοιχείο που πρέπει να μας προβληματίσει πολύ περισσότερο από τους αριθμούς.
Πολύ ενδιαφέρουσα και η επισήμανσή του κ. Πανούση για την “εξεγερμένη βαρεμάρα” ανηλίκων. Ανήλικοι δηλαδή που δεν έχουν στόχους, δεν έχουν όνειρα, δεν έχουν φιλοδοξίες για το μέλλον, ανήλικοι που νιώθουν ήδη ηττημένοι από τη ζωή, άρα δεν έχουν να χάσουν τίποτα… Αυτή η παραμέτρος των “δίχως όνειρα και στόχους νέων” ας εξεταστεί στο βάθος της και ας μην μένουμε απαθείς σε αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα που αφορά ένα μέρος της νεολαίας μας.
Η αντιμετώπιση όλων αυτών των σοβαρών και πολυσύνθετων κοινωνικών ζητημάτων προϋποθέτει, συνεπώς, να χτίσουμε ό,τι έχει γκρεμιστεί. Ήρθε η στιγμή να εξετάσουμε με ολοκληρωμένο τρόπο την έννοια της ενδυνάμωσης του θεσμού του σχολείου, το “σχολείο που πληγώνει” πρέπει επιτέλους να γίνει “σχολείο που ενώνει”. Να εξετάσουμε επίσης την έννοια της “διαχείρισης της κρίσης μετά την κρίση” όπως τόνισε ο Καθηγητής αναφέροντας ως ενδεικτικό παράδειγμα ότι δεν μπορεί να ενημερωνόμαστε από τα ΜΜΕ τη μια μέρα για ένα πολύ σοβαρό γεγονός, όπως μια αυτοχειρία ενός μαθητή/μιας μαθήτριας ή μαχαιρώματα ανηλίκων στις πλατείες, και την επόμενη μέρα τα παιδιά στο σχολείο να συνεχίζουν να κάνουν μάθημα λες και δεν έχει συμβεί τίποτα το σημαντικό, να μην υπάρχει μια εποικοδομητική συζήτηση, μια ενημέρωση και ευρύτερη μια κοινωνική ευαισθητοποίηση!
Ήρθε ακόμα η ώρα να μιλήσουμε ως ενεργά μέλη της κοινωνίας για τη σπουδαιότητα που αξίζει να δοθεί σε θετικά πρότυπα, στις πολιτισμικές μας αξίες και πρωτίστως στο να αποκτήσει ο νέος προσανατολισμό, όραμα και στόχο για το αύριο.
Ας αναλογιστεί επομένως η κοινωνία συλλογικά τις ευθύνες της όταν ανήλικοι αντλούν τελικά “χαρά” με το να εξευτελίζουν συμμαθητές τους ανεβάζοντας στο διαδίκτυο βίντεο με απόλυτη σκληρότητα και όταν ανήλικοι “προετοιμάζονται ψυχολογικά”, όπως επίσης υπογράμμισε ο Καθηγητής, όχι για να προοδεύσουν και να επιτύχουν υψηλούς στόχους, αλλά για να …μαχαιρώσουν! Η κατάσταση έχει ξεφύγει και η αντιμετώπιση προϋποθέτει αποτελεσματική διαχείριση των κοινωνικών ζητημάτων που έχουν άμεση συνάρτηση με το φαινόμενο.
Θα επιμείνω, ολοκληρώνοντας την παρούσα ανάρτηση, στο “να χτίσουμε ό,τι έχει γκρεμιστεί”, προτού φτάσουμε σε πιο ακραία ακόμα σημεία, σημεία που χρόνια τώρα τονίζουμε ότι πρέπει να προληφθούν. Κυρίως να εστιάσουμε σε μέτρα πρόληψης ώστε να μην εκδηλωθούν εγκληματικές συμπεριφορές στον χώρο του σχολείου, το οποίο πρέπει η οργανωμένη Πολιτεία να θωρακίσει απόλυτα και πολλαπλώς, προκειμένου να είναι στην πράξη το πιο ασφαλές περιβάλλον, γιατί εκεί βρίσκονται τα παιδιά μας! Έχουμε να πούμε πολλά ακόμα για το θέμα, αλλά στην παρούσα φάση είναι σκόπιμο να επικεντρώσουμε το ερευνητικό μας ενδιαφέρον στο πώς θα ενισχυθεί η νεολαία που βιώνει στο πετσί της μια σειρά κρίσεων -οικογενειακή, κοινωνική, οικονομική, αξιακή- και αναμφίβολα δεν μένει ανεπηρέαστη.
Καρδαρά Αγγελική 
Pingback: Δυσλειτουργικές οικογένειες και παιδιά στην άγρια θέα του εγκλήματος - Τα ασθενή κύτταρα στις τοξικές σύγχρονες κοινωνίες - propago.gr