Monthly Archives: February 2024

Στιγμές στην καθημερινή μας ζωή

Η καθημερινότητά μας έχει τις δικές της φωτεινές πλευρές και δημιουργικές στιγμές!

Καλο απόγευμα στην υπέροχη παρέα του blog!

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Κοινωνικά

“Έγκλημα και ΜΜΕ”

Η θεματική “Έγκλημα και ΜΜΕ” παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο για ένα ειδικό κοινό όσο και για ένα ευρύτερο κοινό, γιατί το έγκλημα και πρωτίστως τα εγκλήματα κατά της ζωής και κατά της γενετήσιας ελευθερίας βρίσκονται υψηλά στη δημοσιογραφική ατζέντα και ως εκ τούτου στην ιεράρχηση των ειδήσεων. Ο Καθηγητής μας Γιάννης Πανούσης είναι αναμφίβολα πρωτοπόρος στην ανάδειξη στη χώρα μας των καίριων ζητημάτων που αφορούν στο έγκλημα και την προσέγγισή του από τα ΜΜΕ και σε αυτό τον επιστημονικό δρόμο επιχειρώ να βάλω ένα λιθαράκι ακολουθώντας τον Δάσκαλο!

Η εν λόγω θεματική θα αποτελέσει το αντικείμενο διερεύνησης στο πλαίσιο του Συνεδρίου που συνδιοργανώνουν, το Σάββατο 9 Μαρτίου 2024 στην Αίθουσα Συνεδρίων του Νέου Δημαρχείου Λευκωσίας, το (δικό μας) Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος με το Κέντρο Εγκληματολογίας και Δικανικών Επιστημών Κύπρου (“ψυχή” του Συνεδρίου η Μαρία Κωνσταντινίδου), το Δικαστικό Ρεπορτάζ και το UCLan (The University of Central Lancashire). Διάρκεια Συνεδρίου: 9 π.μ. – 3 μ.μ.

Χαιρετισμό θα απευθύνει εκ μέρους του ΚΕ.Μ.Ε. η Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω – Εγκληματολόγος Δρ. Εύη Ανδρουλάκη. Θα απευθύνει επίσης χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, κ. Γιώργος Φράγκος.

Ο Αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος, Δρ. Φώτιος Σπυρόπουλος θα αναδείξει με την εισήγησή του το πολύ σημαντικό ζήτημα της οριοθέτησης της δημοσιογραφικής έρευνας μέσα από τη Νομολογία του ΕΔΔΑ.

Μεταξύ των υπό εξέταση θεμάτων: τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και η ανάγκη προστασίας των θυμάτων, ο ρόλος του ερευνητή δημοσιογράφου στη διαλεύκανση ενός εγκλήματος, η θέση του εγκλήματος στη σκαλέτα των Ειδήσεων, τα διλήμματα ενός δημοσιογράφου, οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων με δράστες, θύματα και μάρτυρες στις ποινικές δίκες ανήλικα άτομα, το παιδικό ιχνογράφημα ως εναλλακτικό διαγνωστικό εργαλείο στην ποινική διαδικασία και η προβληματική της μιντιακής παρουσίας (επισυνάπτονται οι τίτλοι των εισηγήσεων, οι ιδιότητες των ομιλητών/ομιλητριών και το αναλυτικό πρόγραμμα). Βλ. https://www.linkedin.com/posts/aggeliki-kardara-57b3b748_%CE%B7-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-activity-7168921558478958593-2n4H?utm_source=share&utm_medium=member_android

Βάσει προγράμματος θα ολοκληρώσω από την πλευρά του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος το συνέδριο με την ανάλυση μιας μελέτης περίπτωσης που πιστεύω ότι εγείρει έναν ευρύτερο προβληματισμό. Τίτλος της εισήγησής μου: Έγκλημα, ΜΜΕ και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης “Την καταδίκασαν τα media, την αθώωσαν τα δικαστήρια” Ανάλυση μελέτης περίπτωσης (case study) από τα διεθνή ποινικά χρονικά.

Θα ακολουθήσουν οι ερωτήσεις στους εισηγητές και τις εισηγήτριες και βέβαια η συζήτηση με το κοινό για όλα αυτά τα φλέγοντα ζητήματα, που στη σημερινή εποχή των νέων δεδομένων και σοβαρών προκλήσεων που ανακύπτουν σε πολλαπλά μάλιστα επίπεδα, προβληματίζουν ακόμα περισσότερο επιστημονικά.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

Να σημειωθεί ότι η συμμετοχή σας είναι δυνατή μόνο με πρόσκληση ή επιβεβαίωση κράτησης με σειρά προτεραιότητας στο επισυναπτόμενο mail.

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Εκπαιδευτικά, Ζητήματα Κοινωνικά

“Έγκλημα και ΜΜΕ”: Συνέδριο στην Κύπρο (9-3-2024)

Στις 9/3/2024 το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος έχει την τιμή να συνδιοργανώνει με το Κέντρο Εγκληματολογίας και Δικανικών Επιστημών (Κύπρου), το “Δικαστικό Ρεπορτάζ” και το The University of Central Lancashire – UCLan συνέδριο με θέμα “Έγκλημα και ΜΜΕ”.  Έναρξη συνεδρίου στις 9 το πρωί στην Κεντρική Αίθουσα Συνεδρίων του Νέου Δημαρχείου Λευκωσίας.

Θα έχω την τιμή και τη χαρά συμμετοχής σε ένα πάνελ εκλεκτών ομιλητών οι οποίοι θα αναδείξουν με τις εισηγήσεις τους σημαντικά ζητηματα για το έγκλημα, τις μιντιακές του απεικονίσεις και τον ρόλο του δημοσιογράφου στην κάλυψη υποθέσεων μεγάλου εγκληματολογικού ενδιαφέροντος και την ενημέρωση του κοινού. Ο τίτλος της δικής μου εισήγησης: Εγκλημα, ΜΜΕ και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: “Την καταδίκασαν τα media, την αθώωσαν τα δικαστήρια” Ανάλυση μελέτης περίπτωσης (case study) από τα διεθνή ποινικά χρονικά.

Αναμφίβολα, τα ζητήματα που θα τεθούν είναι καίρια και μέσα από τις εισηγήσεις μας θα επιχειρήσουμε να φωτίσουμε πτυχές αυτών. Βλ.και https://www.linkedin.com/posts/aggeliki-kardara-57b3b748_%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-932024-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-activity-7168556622410047488-anPo?utm_source=share&utm_medium=member_android

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Εκπαιδευτικά, Ζητήματα Κοινωνικά

Μέρα “βαριά”

Η σημερινή είναι μια ημέρα “βαριά”, ενός χρόνου μετά τα Τέμπη όταν ως κοινωνία κληθήκαμε να διαχειριστούμε την απώλεια παιδιών, νέων ανθρώπων με όνειρα, που το νήμα της ζωής τους κόπηκε απότομα και βίαια στο “τρένο του θανάτου”, στο οποίο είχαν επιβιβαστεί για να επιστρέψουν σπίτια τους, στους γονείς τους, στα αδέλφια τους, στους φίλους τους, στους συμφοιτητές τους, στη ζωή τους, με περισσότερη “ασφάλεια’ ύστερα από ένα τριήμερο χαράς, της Κ. Δευτέρας.

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω δυο λόγια σήμερα για τη νέα γενιά αυτού του τόπου. Γιατί νέοι άνθρωποι ήταν πρωτίστως όσοι έχασαν τη ζωή τους στις 28 Φεβρουαρίου. Νέοι άνθρωποι που την επόμενη μέρα θα πήγαιναν στις Σχολές τους και θα έβλεπαν τους φίλους τους. Θα συνέχιζαν τη ζωή τους.

Στο πλαίσιο και των συναντήσεων με νέα μέλη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος συνομιλώ με νέους ανθρώπους, με πίστη στη ζωή που δίνουν και σε μένα δύναμη και μια νότα ελπίδας για το μέλλον. Νέους ανθρώπους που σπουδάζουν, αγωνίζονται, αναζητούν δημιουργικές διεξόδους, αυτό όμως που λένε επίσης είναι ότι βιώνουν τη ματαίωση, γιατί στην πράξη βλέπουν ότι πόρτες δεν ανοίγουν ούτε καν για να λάβουν κάποια καθοδήγηση για την πορεία ζωής τους.

Και αναρωτιέμαι η κοινωνία μας δεν θα έπρεπε να επενδύσει ακόμα περισσότερο στη νέα γενιά, να προστατεύσει ακόμα περισσότερο τα όνειρά τους;

Ακόμα και στα ΜΜΕ ο νέος σκιαγραφείται είτε ως δράστης, είτε ως θύμα εγκληματικών ενεργειών. Γιατί δεν δίνουμε όμως τον λόγο στα όνειρα των παιδιών μας; Τα ΜΜΕ θα μπορούσαν να συμβάλλουν με ουσιαστικό τρόπο στην προβολή θετικών και φωτεινών προτύπων ζωής. Κι όμως προτιμάμε να ασχολούμαστε με τους “influencers” σε μια εποχή με νέα δεδομένα και πολύ σοβαρές προκλήσεις, όπου καλούμαστε να δώσουμε σε πολλαπλά επίπεδα αγώνες.

Βλέπουμε τι γίνεται σε σχολεία, τι γίνεται σε πλατείες, τι γίνεται μέσα σε οικογένειες…τα πράγματα έχουν αλλάξει και η απάντηση της κοινωνίας πρέπει να είναι πιο δυναμική και οι απαντήσεις που θα δοθούν στη νέα γενιά να είναι ολοκληρωμένες. Δεν θέλω να ακούω άλλο για τιμωρία παραβατικών νέων, θέλω να ακούσω συγκεκριμένες προτάσεις, θέλω να ακούσω για δημιουργικές διεξόδους για τους νέους που έχουν δικαίωμα στην πραγματοποίηση των ονείρων τους. Δεν θέλω να βλέπω μόνο το σκοτάδι, θέλω να δω και το φως, που θέλουν να δουν και όλα εκείνα τα παιδιά και όλοι εκείνοι οι νέοι άνθρωποι που νιώθουν απογοήτευση από πρόσωπα και θεσμούς και η εμπιστοσύνη τους κλονίζεται.

Και, ναι, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, όσες και όσοι πιστεύουμε ακόμα στη νέα γενιά και στην ανάγκη διεκδίκησης ενός πιο ποιοτικού μέλλοντος, γιατί εκεί που καταλήγω είναι ότι τουλάχιστον ο καθένας μας μπορεί να κάνει στον δικό του μικρόκοσμο αλλαγές. Το κάθε άτομο από τη δική του θέση και με τη δική του ιδιότητα μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι στο να βελτιωθεί κάτι. Ας είναι μικρό, δεν έχει σημασία. Το να κοιτάξεις στα μάτια το παιδί σου, τον μαθητή σου, τον φοιτητή σου, το να του δώσεις το χέρι και να συμπορευτείτε σε δρόμο ουσίας, είναι μια αλλαγή. Μικρή, αλλά αλλαγή. Η κοινωνία δεν είναι απρόσωπη. Η κοινωνία είσαι εσύ και εγώ, είμαστε εμείς και η ατομική ευθύνη είναι εξίσου σπουδαία όπως η συλλογική.

Η ζωή “τρέχει”, η ζωή “φεύγει” και εμείς αξίζει να είμαστε ενεργά μέλη της και όχι απαθείς θεατές σε ένα έργο με άγνωστο τέλος.

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Κοινωνικά

Τέμπη, 2023

“Είμαστε όλοι στο ίδιο βαγόνι”, ήταν ένα από τα πολλά συνθήματα στα πανό μαθητών και φοιτητών όταν, με λευκά μπαλόνια στα χέρια, αποχαιρετούσαν με λυγμό, έναν χρόνο πριν, τα 57 θύματα των Τεμπών, τις 57 ψυχές που τόσο άδικα και τόσο βίαια χάθηκαν στο “τρένο του θανάτου”. Στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο χρόνος πάγωσε. Τα όνειρα νέων ανθρώπων έγιναν κρότος στη νεκρική σιγή. Δεν ξεχνώ τα παιδιά, δεν ξεχνώ τους συνανθρώπους μας που δεν επέστρεψαν στο σπίτι τους εκείνο το τραγικό βράδυ. Η πληγή της απώλειας δεν κλείνει. Απόψε ο ουρανός ας γεμίσει με δάκρυα, γιατί η ημέρα που ξημερώνει είναι πολύ “βαριά”. Ημέρα μνήμης.

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Κοινωνικά

Οι στιγμές μας

Οι στιγμές μας, οι σκέψεις μας, οι δημιουργικές ιδέες, οι εποικοδομητές συζητήσεις που διευρύνουν τους ορίζοντες του νου και στο επίκεντρο πάντα ο άνθρωπος και το συναίσθημά του -στο οποίο αξίζει να δώσουμε τη δέουσα βαρύτητα μέσα στον χρόνο που τρέχει με ρυθμούς ιλιγγιώδεις. Η ζωή μας που αποκτά ένα πιο έντονο χρώμα, έναν πιο δυνατό “παλμό” και μια βαθύτερη ουσία όταν αφήσουμε το βλέμμα μας να δει πιο μακριά, εκεί που κάποτε η καρδιά ονειρεύτηκε να φτάσει.

Καλημέρα!


https://www.linkedin.com/posts/aggeliki-kardara-57b3b748_%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-activity-7168153147138424832-rYzM?utm_source=share&utm_medium=member_android

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Κοινωνικά

Ανήλικοι Παραβάτες και Σχολείο

Καλή εβδομάδα!

Ο ιστότοπος anatropinews μου πρότεινε να αναδείξω μέσα από ένα κείμενό μου όποια διάσταση του σύνθετου φαινομένου της παραβατικότητας ανηλίκων κρίνω σημαντικό να αναδειχθεί σε ένα ευρύτερο κοινό και επέλεξα να εστιάσω με το παρόν άρθρο στον καθοριστικής σημασίας ρόλο των κοινωνικοποιητικών θεσμών για τον ανήλικο πληθυσμό και την πορεία ζωής τους.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνω στη σχέση του ανήλικου που συγκρούεται με τον ποινικό νόμο με το σχολείο, αναζητώντας τους συσχετισμούς μεταξύ της χαρακτηριζόμενης “σχολικής αποτυχίας”, του συναισθήματος που βιώνει ένα ανήλικο άτομο ότι δεν “χώρα πουθενά” και ότι “απορρίπτεται” από οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον και της εκδήλωσης αποκλινουσών αρχικά και στη συνέχεια παραβατικών συμπεριφορών. Προβληματίζομαι επίσης για την ευαλωτότητα ενός ανήλικου ατόμου που θα εγκαταλείψει πρώιμα τις σχολικές σπουδές, θα βρεθεί στους δρόμους της παρανομίας χωρίς να έχει τα απαιτούμενα εφόδια για να ανταποκριθεί στις πολλαπλές προκλήσεις της εποχής και καταθέτω την σκέψη ότι η αναβάθμιση του θεσμού του σχολείου μπορεί να διαδραματίσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην πρόληψη του φαινομένου. Πιστεύω ότι τα καίριας σημασίας ζητήματα εκπαίδευσης και παιδείας πρέπει να έρθουν πιο δυναμικά στον δημόσιο λόγο, γιατί έχουν άμεση συνάρτηση με ζητήματα ανηλικότητας και με το μέλλον της νέας γενιάς.

Βλ. αναλυτικά
“Ανήλικοι παραβάτες και σχολείο”
https://www.anatropinews.gr/2024/02/26/%ce%b1%ce%bd%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%ac%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%bf/?fbclid=IwAR2Xr7R0oHM_WkOQDqg1XNOQzwyiJw2wKVSUh01w7FR4aJGxLMBCkNaU3LA

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Εκπαιδευτικά, Ζητήματα Κοινωνικά

Το δυνατό μήνυμα

Το πιο δυνατό μήνυμα είναι το μήνυμα των φοιτητών και φοιτητριών που με ένα λουλούδι στο χέρι και με “ραγισμένο” βλέμμα βρέθηκαν στο ετήσιο μνημόσυνο για τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 57 συνάνθρωποί μας, οι περισσότεροι εκ των οποίων φοιτητές νεαρής ηλικίας. Στις 28 Φεβρουαρίου 2023 ο χρόνος πάγωσε.

Έναν χρόνο μετά οι συμφοιτητές τους δηλώνουν ότι δεν τους ξεχνάνε «δεν φεύγει ο θυμός, δεν σβήνει η οργή», καθώς στο “τρένο του θανάτου” που επιβιβάστηκαν τα παιδιά, μετά από ένα τριήμερο χαράς, της Κ. Δευτέρας, για να επιστρέψουν στα σπίτια τους με “μεγαλύτερη ασφάλεια” το φως έσβησε. Τα όνειρα σταμάτησαν. Εκεί που έγινε “κόλαση επί γης και μύριζε θάνατο”, όπως είχαν αναφέρει στα Μέσα επιζώντες, έσβησαν τόσο βίαια και τόσο άδικα τα όνειρα για φίλους και συμφοιτητές τους.

Ας μην ξεχάσουμε ούτε τις λέξεις ψυχής, ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, που είχαν ειπωθεί από τα χείλη των νεαρών επιζώντων και είχαμε τότε καταγράψει:

«Δεν είμαι ήρωας. Μη με λέτε ήρωα», είχε πει ο Άγγελος, ο νεαρός άντρας που με αυτοθυσία έσωσε ζωές στα Τέμπη, μαζί με άλλους νέους.

«Τι λεπτομέρειες θέλετε να σας πω; Χέρι με χέρι βοηθούσαμε. Όπως έχουμε ξεχάσει», είχε δηλώσει ο Δημήτρης στους δημοσιογράφους.

«Ένας – ένας, πρώτα οι κοπέλες και οι βαριά τραυματίες και τελευταίοι εμείς, που είχαμε τραυματιστεί πιο ελαφριά, πηδήξαμε από ένα υψόμετρο περίπου τριών – τεσσάρων μέτρων, σε ένα χαντάκι και προσγειωθήκαμε στις βαλίτσες», είχε περιγράψει ο Ανδρέας τις στιγμές του κινδύνου.

Σεβασμός στη νεολαία μας που, μπροστά στον τόσο μεγάλο κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, αγόρια και κορίτσια έγιναν “ασπίδα” για να προστατεύσουν τους βαριά τραυματισμένους και όσους είχαν μεγαλύτερη ανάγκη βοήθειας εκείνες τις οδυνηρές στιγμές. Πόνος και οδύνη για τα παιδιά, για όλους τους συνανθρώπους μας, για τις 57 ψυχές, που δεν γύρισαν ποτέ στο σπίτι τους εκείνο το βράδυ…

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Κοινωνικά

Το έγκλημα και οι μιντιακές του απεικονίσεις στο επίκεντρο του ερευνητικού μας ενδιαφέροντος

Αυτή την εβδομάδα το έγκλημα και οι μιντιακές του απεικονίσεις βρέθηκαν στο επίκεντρο του ερευνητικού μας ενδιαφέροντος.

https://www.facebook.com/share/p/4UQ3CMwZMrtMHE3e

“Παραβατικότητα ανηλίκων και Μιντιακές Απεικονίσεις του Φαινομένου”
Αφιερωμένο το κείμενό μου στο blog στους μαθητές και εκπαιδευτικούς του 1ου ΓΕΛ Πεύκης για τη φιλοξενία και την τιμητική πρόσκληση στο σχολείο τους
https://aggelikikardara.wordpress.com/2024/02/21/%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-21-2-2024-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba/

Crime fiction & true crime series στο parallaximag
“Γιατί αγαπάμε να παρακολουθούμε τις σειρές που πραγματεύονται εγκλήματα και κυρίως πραγματικές υποθέσεις εγκλημάτων;” https://parallaximag.gr/agenda-parallaxi/tileorasi-agenda/giati-eimaste-ethismenoi-sta-true-crime-series?fbclid=IwAR0-oObXL0wJhoUbF_qKGQQkCdgcFZVhZh-TvZT1tRGQEfKhUb7yeMlmsUM

Ενδοοικογενειακή βία στη σειρά “Αληθινά Εγκλήματα” στο Podcast της Lifo https://www.lifo.gr/podcasts/alithina-egklimata/gynaikoktonia-stin-kifisia-i-ypothesi-toy-dikigoroy-poy-straggalise-ti?fbclid=IwAR2zLS1kqnxPwRvG4Z8plTWlZYkBTdVir9xrGPkT884YPYF_txVw_HZrubg

& συνεχίζουμε την επόμενη εβδομάδα με την ανάδειξη νέων θεματικών σε φλέγοντα ζητήματα που αποτελούν αντικείμενο μελέτης και διερεύνησής μας. Καλή Κυριακή!

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Κοινωνικά

Συζήτηση στη σειρά “Αληθινά Εγκλήματα” στο Podcast της Lifo (25-2-2024)

Στο σημερινό επεισόδιο (25-2-2024) της σειράς “Αληθινά Εγκλήματα” στο Podcast της Lifo συζητώ με τον δημοσιογράφο Νίκο Τσέφλιο για υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, επιχειρώντας να φωτίσουμε “σκοτεινές” πτυχές του φαινομένου, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής του έρευνας για την υπόθεση του δικηγόρου ο οποίος την άνοιξη του 1999 “πέρασε τη διαχωριστική γραμμή” και από υπερασπιστής στα δικαστήρια κάθισε στο εδώλιο του κατηγορούμενου για την εκ προθέσεως ανθρωποκτονία της 37χρονης συζύγου του, επίσης δικηγόρου, την οποία δολοφόνησε δια στραγγαλισμού στην κρεβατοκάμαρα της πολυτελούς μεζονέτας τους.

Η υπόθεση συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ αλλά και του κοινού τόσο για τη βιαιότητα διάπραξης του εγκλήματος όσο και λόγω της επαγγελματικής ιδιότητας δράστη – θύματος και της υψηλής κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης τους, στοιχεία που καθιστούν εμφανές ότι η βία στο πλαίσιο μιας σχέσης μπορεί να λάβει χώρα σε όλα τα περιβάλλοντα, ανεξαρτήτως επαγγελματικής, κοινωνικής, οικονομικής κατάστασης και μάλιστα σε αυτές τις περιπτώσεις το θύμα μπορεί πιο δύσκολα να αποκαλύψει ό,τι βιώνει.

Τα ζητήματα που σχετίζονται με το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας είναι αναμφίβολα πολύ σοβαρά και είναι σημαντικό να αναδεικνύονται μέσα από τη δημοσιογραφική έρευνα. Καλή ακρόαση!

https://www.lifo.gr/podcasts/alithina-egklimata/gynaikoktonia-stin-kifisia-i-ypothesi-toy-dikigoroy-poy-straggalise-ti

Leave a comment

Filed under Ζητήματα Εγκληματολογίας, Ζητήματα Κοινωνικά