Σε μία εποχή τόσο πεζή, αναζητούμε τις ποιητικές μας στιγμές…..
“Ποιητικά παρ-επόμενα (του Γιάννη Πανούση)”.
“Η διαπραγμάτευση με το παρελθόν[1],ίσως για τα ‘ου φωνητά της Ιστορίας’[2], καθώς και η πιστή[;] αποτύπωση της ‘περιβάλλουσας λογοτεχνικής ατμόσφαιρας’ του σήμερα[3], εξακολουθούν ν’αποτελούν κεντρικά στοιχεία της Ποίησης.Μολονότι ορισμένοι πιστεύουν ότι ζούμε ‘στην κόλαση των λέξεων’[4], ενώ άλλοι αναφέρονται σε ποιητές που χάθηκαν από τ’οπτικό μας πεδίο ή έχασαν το δρόμο τους[5],το ‘κοντραμπάσο του ποιητή’[Δ.Σταθόπουλος,Τριλογία ποίησης] δεν σίγασε”.
Βλ. αναλυτικά: