Σε συνέχεια της προηγούμενης μου ανάρτησης https://aggelikikardara.wordpress.com/2019/02/03/ο-σκίουρος/ το άρθρο με τίτλο Το παραμύθι ως μέσο διδασκαλίας στο ελληνικό σχολείο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ http://www.postmodern.gr/to-paramythi-os-meso-didaskalias-sto-elliniko-scholio/
Με γνώμονα το “μαθαίνω πράττοντας” η ένταξη παραμυθιών, ιστοριών και μύθων, ως βασικών αναγνωσμάτων στο Νηπιαγωγείο αλλά και στο Δημοτικό, θα λειτουργήσει ευεργητικά στη μαθησιακή διαδικασία. Εάν μάλιστα αυτή η δράση συνδυαστεί με δυναμική συμμετοχή των μαθητών στο δημιουργικό κομμάτι -στη συγγραφή δηλαδή από τα ίδια τα παιδιά- των δικών τους ιστοριών, τα αποτελέσματα θα είναι πολύ θετικά.
Συνοψίζοντας, σε μία κοινωνία που αλλάζει, το σύγχρονο σχολείο πρέπει να αποκτήσει έναν άλλον προσανατολισμό, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στη δημιουργικότητα, στην έκφραση συναισθημάτων, σκέψεων και ιδεών καθώς και στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων κάθε μαθητή και στην καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος μέσω της επίτευξης κοινών/ομαδικών στόχων.
Παραμυθένια καλησπέρα, λοιπόν σε όλες τις φίλες και όλους τους φίλους του blog!!
Καρδαρά Αγγελική 