Με αυτό το γράμμα αποχαιρετώ τον πεθερό μου, ο οποίος μου άνοιξε την πόρτα της καρδιάς του και με υποδέχτηκε με μια μεγάλη αγκαλιά και αγνή αγάπη στο σπίτι του, πριν από 20 χρόνια, όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια της Ελληνικής Φιλολογίας.
Υπήρξε ο καλύτερος πεθερός που θα μπορούσα να έχω. Ένας άνθρωπος με ευγένεια ψυχής και ήθος. Καλόκαρδος, καλοσυνάτος, πράος και αθόρυβος. Φειδωλός στα λόγια, αλλά με την καρδιά του γεμάτη αγνότητα και όμορφα, θετικά συναισθήματα. Από το στόμα του δεν είχα ακούσει ποτέ κάτι αρνητικό ή άσχημο. Πράγμα πολύ σπάνιο, ίσως και μοναδικό για την εποχή μας, όπου η ευγένεια και η καθαρότητα της ψυχής είναι πλέον δυσεύρετα.
Ένας άνθρωπος που δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν. Γι’ αυτό θα τον θυμόμαστε όλοι με αγάπη και θα κρατήσουμε στην καρδιά μας ένα σπουδαίο δίδαγμα που μας έδωσε με τη στάση ζωής που κράτησε μέχρι το τέλος. Ότι στη ζωή, πέρα από τα υλικά αγαθά και τις απολαύσεις, υπάρξουν οι αξίες και τα ιδανικά. Αυτές τις αξίες υπηρέτησε με συνέπεια, ως σύζυγος, ως πατέρας και ως παππούς.
Αυτές τις αξίες θέλουμε να μεταφέρουμε στα εγγόνια του, ώστε με αγάπη στην καρδιά, με αγνότητα ψυχής και συμπόνοια για τον συνάνθρωπο, να πορευτούν και να κατακτήσουν όλα όσα ονειρεύονται, όπως θα ήθελε και ο παππούς τους Γιώργος.
Είμαι σίγουρη ότι βρίσκεται στον Παράδεισο και από ψηλά θα συνεχίσει να μας προσέχει και να μας δείχνει τον πιο φωτεινό δρόμο.
Καρδαρά Αγγελική 