Χριστουγεννιάτικο παζάρι για τις μητέρες και τα παιδιά τους, τις ανήλικες και άπορες κρατούμενες στις φυλακές Θήβας

Ακολουθεί η πρόσκληση από το Ξεblogάρισμα για το χριστουγεννιάτικο παζάρι που θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Δεκεμβρίου στο Γκάζι για τις μητέρες και τα παιδιά τους, τις ανήλικες και άπορες κρατούμενες στις φυλακές Ελεώνα Θήβας.

(Βλ.και σχετική ανάρτηση από όπου αντλείται και η φωτογραφία, όπως ανέβηκε στη σελίδα του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος στο fb

https://www.facebook.com/groups/925272664254037/permalink/2583670715080882/)

 

“Το Ξεblogάρισμα σας προσκαλεί και αυτά τα Χριστούγεννα στο καθιερωμένο παζάρι του, που στηρίζει τα παιδιά που ζουν με τις μητέρες τους στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών, καθώς και τις ανήλικες και τις άπορες κρατούμενες.

Και φέτος σας περιμένουν βιβλία, ρούχα, κοσμήματα, παραδοσιακά τρόφιμα, διακοσμητικά, παιχνίδια και φυσικά χριστουγεννιάτικα είδη.

Τέλος, τα έσοδα της φετινής λαχειοφόρου μας, που όλοι οι λαχνοί κερδίζουν, θα αξιοποιηθούν σε αγορά φαρμάκων για να καλυφθούν ανάγκες σε προσφυγική δομή.

Προσκαλέστε φίλους και γνωστούς…σας περιμένουμε!!!”

Ας ευχηθούμε αυτά τα Χριστούγεννα να είναι όσο λιγότερο τραυματικά γίνεται για τα μωρά και τα παιδιά πίσω από τα κάγκελα αλλά και για τις ανήλικες κρατούμενες. Τουλάχιστον αυτές τις ιδιαίτερες, γιορτινές μέρες να νιώσουν τη χαρά της ζωής, αντικρίζοντας και την άλλη πλευρά της, τη θετική….

Ολοκληρώνοντας, με αφορμή και την επικείμενη τηλεοπτική συζήτηση για τις φυλακές, η θέση μου είναι ότι μωρά και ανήλικοι δεν έχουν καμία θέση πίσω από τα κάγκελα, καθώς η κλειστή φυλακή είναι  “ταφόπλακα” για αυτές τις ηλικίες.

Επίσης, για να έχουν οι ανήλικοι/νεαροί παραβατες μία ουσιαστική, δεύτερη, ευκαιρία στη ζωή ο μόνος κατάλληλος χώρος είναι ειδικές δομές, με εξειδικευμένο προσωπικό και κατάλληλη μεταχείριση προσαρμοσμένη στην ηλικία τους, με έμφαση σε θετικές δράσεις, μέσω λογοτεχνίας, μουσικής, θεάτρου, εκπαίδευσης ασφαλώς,  με σκοπό τη συστηματική και ολοκληρωμένη προετοιμασία τους για κοινωνική επανένταξη με την αποφυλάκισή τους, σε συνδυασμό -όπου είναι εφικτό- με  κοινωφελή εργασία που θα μπορούσε να τους βγάλει από την αδράνεια και να τους δείξει νέους τρόπους ζωής, σκέψης, έκφρασης.

Θα κρατώ πάντα στο μυαλό όσα μου έγραψε στο παρελθόν ανήλικη κρατούμενη, σε γράμμα της, ότι της λείπει η αγκαλιά της μανούλας της και πάντοτε θα σκέφτομαι ότι η θέση των ανηλίκων είναι έξω, στις αυλές και τις πλατείες και όχι πίσω από τα βαριά σιδερένια κάγκελα, έχοντας σε κάποιες περιπτώσεις διαπράξει σοβαρής ποινικής και κοινωνικής απαξίας εγκλήματα που ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, ως ενεργά μέλη της κοινωνίας, δεν προλάβαμε….